Rozdział 57 ,,Pierwsza (i najważniejsza) miłość mojego życia''

CZYTASZ-KOMENTUJESZ-MOTYWUJESZ

_______________________________________________

Dedykuję ten rozdział.... Gabi Tavelli <3

Francesca

Doszłam do restauracji, w której miała być nasza randka. Jednak to co tam zobaczyłam zszokowało mnie... Mój Marco całował się z jakąś inną dziewczyną! Wybiegłam stamtąd ze łzami w oczach. Pytałam się w duchu: ,,Dlaczego on to zrobił?''. Mówił, że mnie kocha, a tym razem spotykał się z tą, tą nawet nie wiem jak ona ma na imię! Nigdy nie czułam się gorzej niż teraz, jednak może by się coś znalazło... hmm... np. jak mój kotek spadł w przepaść, a dlaczego? Byłam z rodzicami w górach, nie wiem dlaczego był tam sklep, więc mojemu braciszkowi zachciało się pić powiedział: ,,Popilnuję Twojego kotka, a Ty idź po picie'' (kotek był tam z nami) a że miałam sześć lat zgodziłam się bez wahania, a mój braciszek puścił kotka, a ten wpadł w przepaść! Byłam tak zła, że chciałam go również zepchnąć, ale moi rodzice mnie powstrzymali! Do dzisiaj nie wiem dlaczego nie pozwolili mi na zemstę...

Violetta

Byłam w sali Studia czekając na Pabla, ale długo nie przychodził, po chwili podszedł do mnie Marco.

-Cześć Violu, wiesz dlaczego nie ma Fran?-powiedział podchodząc

-Cześć, nie wiem myślałam, że jest z Tobą-odparłam

-Dobra, dzięki...-powiedział i odszedł

Diego

Staliśmy z chłopakami-tzn. ja, Andres i Maxi. Po chwili podszedł do nas Marco, który wyglądał na przybitego. Widziałem jak rozmawia z Violką, więc pomyślałem, że to o to chodzi.

-Cześć...-powiedział bez większego entuzjazmu

-Tak, tak jasne, a teraz: Co Ty kręcisz z Violettą?-skwitowałem

-Żartujesz?! Ja i Castillo?! Powaliło Cię!!!-wydarł się na mnie

-Oj tam, oj tam. Uspokój się-odparłem, Marco nie zdążył nic odpowiedzieć, bo do auli wszedł Pablo...

Pablo

-Witajcie dzieciaki... Mam dla Was dwa ogłoszenia...-powiedziałem, a wśród uczniów rozpoczęły się rozmowy-No dobrze, a więc... Pierwsza sprawa: Nie długo zorganizujemy spektakl. A druga: Do naszej szkoły dołącza nowy-stary uczeń. Ktoś kogo już dobrze znacie... Tomas

Violetta

Kiedy zobaczyłam pierwszą (i najważniejszą) miłość mojego życia w drzwiach zamarłam, nogi się pode mną ugięły. W tamtej chwil dosłownie wszystko się skomplikowało! Moje uczucia do Hiszpana wróciły ze zdwojoną siłą, a do Leóna coraz bardziej wygasały... Po zajęciach podeszłam do mojej szafki, aby wyjąć z niej pamiętnik. Kiedy zamknęłam szafkę zobaczyłam kolo mnie Tomasa.
-Cześć Violetto...-zwrócił się do mnie

-Cześć. Dlaczego wróciłeś? Jeśli nie chcesz to oczywiście nie musisz odpowiadać.

-Z moją babcią jest już lepiej, więc wraz z rodzicami wróciliśmy do Buenos Aires.

-Ja...-nie zdążyłam nic odpowiedzieć. bo podszedł do nas Leon z groźną miną, nie powiem trochę się przestraszyłam w końcu nie wiedziałam co mój chłopak mógł sobie pomyśleć. Tomas, gdy go zobaczył odszedł.

-Dlaczego z nim rozmawiałaś?!-naskoczył na mnie

-....

________________________________

Co odpowie Violetta???

Przepraszam za Marescę ;c Musiałam, żeby się coś działo ;c 

Mam nadzieję, że chociaż trochę Wam się podoba :)

~Do następnego ;**