Rozdział 63 ,,Raczej byliśmy ... ! "

CZYTASZ-KOMENTUJESZ-MOTYWUJESZ

Ten rozdział dedykuję mojej przyjaciółce ANI !

Dziękuję kochana, że jesteś ♥

A teraz zapraszam do czytania ...

[koniecznie przeczytaj notkę pod rozdziałem!]
________________________________________
Violetta

-Tylko się nie wykręcaj ! -przerwałam mu, a w tej samej chwili do mojego domu wszedł León
-Co Ty tu robisz ?!-krzyknęłam podbiegając do Verdasa tym samym zostawiając Federico, żeby miał czas na odpowiedź
-Violetta musimy porozmawiać.-powiedział z pełnym przekonaniem León
-Ale my nie mamy o czym rozmawiać!
-Właśnie że tak i dobrze o tym wiesz..
-Ehh no dobrze-powiedziałam nie chętnie-Chodź do kuchni...-dodałam-A z Tobą jeszcze nie skończyłam-rzuciłam przez ramię do Fede
-To o czym chcesz rozmawiać?-powiedziałam, gdy przeszliśmy do innego pomieszczenia
-O nas-odrzekł stanowczo
-Przepraszam co? Chyba się przesłyszałam? Powiedziałeś "o nas"?!
-Tak, przecież jesteśmy parą...-powiedział, a te słowa przelały moją czarę goryczy związaną z Verdasem
-Słucham? Raczej byliśmy ! Już nie pamiętasz jak mnie potraktowałeś?
-Przecież przyszedłem Cię przeprosić, ale najwidoczniej perfekcyjna panna Castillo nie potrafi zrozumieć podstawowych rzeczy !
-Teraz jeszcze jestem głupia?!
-Tego nie powiedziałem !
-Ale tak pomyślałeś ! Wiesz co ?
-A teraz zaszczycisz mnie jedną z Twoich cennych mądrość tak Violetta?
-Wyjdź natychmiast z mojego domu! Nie chcę Cię widzieć!
-Z Tobą się nie da normalnie rozmawiać!!-powiedział i wyszedł, a ja usiadłam przy kuchennym stole i się popłakałam. W tej samej chwili usłyszałam dźwięk moje komórki, niechętnie spojrzałam na wyświetlacz, na którym wyświetliło się ,,Tomas''. Zastanawiałam się chwilę czy odebrać, ale w końcu zebrałam w sobie resztki pewności siebie, i innych cech, które mam i przeciągnęłam palcem po ekranie odbierając telefon...
[Rozmowa telefoniczna V-Violetta; T-Tomas (wstawki to narrator)]
T: Cześć Violu !
V: Cześć...-powiedziała nie chętnie
T: Co jest, płakałaś?-on tak dobrze ją znał
V: Nie, z resztą nie ważne-odparła ocierając łzy
T: Nie wiem co się stało, ale pamiętaj bez względu na wszystko zawsze możesz na mnie liczyć-zaczął ją pocieszać
V: I za to Ci dziękuję. Przepraszam, ale muszę kończyć. Do zobaczenia!-powiedziała i się rozłączyła

Federico

Mam już dosyć tej całej sytuacji z Violetta, Germanem tego wszystkiego! I choć nie ma już zajęć postanowiłem się przejść do Studia. A że dom Castillo był nie daleko zaraz byłem na miejscu. Wchodząc do szkoły usłyszałem piękny, damski głos który śpiewał ,,Ti credo'', najpierw pomyślałem, że to Francesca, ponieważ piosenka była po włosku, ale po chwili usłyszałem że ta osoba śpiewa z argentyńskim akcentem, którego Cauvigllia nie posiadała. Podszedłem do sali skąd dochodził ten "anielski" głos, okazało się że tą czuła piosenkę o miłości śpiewa Ludmiła! Zacząłem z nią śpiewać, a kiedy piosenka się skończyła Lu nie naskoczyła na mnie, tylko przyjaźnie się uśmiechnęła i powiedziała: 

-Ładnie śpiewasz Federico...
-Dziękuję, Ty też. Ale skąd znasz włoski?
-Kiedyś się uczyłam, ale jak Francesca zjawiła się w Studiu wolałam go krytykować i ją przy okazji też, że jest jakaś inna niż się niego uczyć, więc znam tylko kilka podstawowych zwrotów.
-Ludmiło nie zrozum mnie źle, ale nie możemy rezygnować z naszych pasji czy zainteresowań tylko po to, aby zrobić komuś na złość lub, żeby się na nim odegrać.
-Teraz już to wiem, ale wcześniej byłam zaślepiona.
-Rozumiem, ale co Cię tak zmieniło?
-A czy nie jest tak, że każdy człowiek może się zmienić?
-Oczywiście, że jest! Ale też wszyscy zasługują na drugą szansę, więc... może pójdziemy do Restó (od autorki: w tej historii Luca nie wyjechał do Włoch i nadal zajmuje się barem) się czegoś napić?
-Jasne bardzo chętnie... tylko pójdę po rzeczy. Poczekasz?
-Pewnie-uśmiechnąłem się do niej

Francesca

Zbliżał się czas naszej randki (mojej i Maruńcia), więc postanowiłam pójść w umówione miejsce. Kiedy doszłam zobaczyłam ...

_______________________________

BUM ! Jest następny rozdział, nawet mi się podoba, i wydaję się średnio długi c: Mam nadzieję, że Wam się spodoba ...
Dziękuję wszystkim czytelnikom, którzy czytają i komentują bloga!
Dziękuję Ani za wszystkie Twoje rozmowy ze mną!
Dziękuję Lili Castillo Verdas za Twoje komentarze i fajne rozmowy na tt!
Dziękuję Smurf *;) (przepraszam,nie wiem jak odmienić)za Twoje komentarze, które są zawsze bardzo miłe i Twojego wspaniałego bloga, którego czytam z zapartym them!
Dziękuję Naty Perrdio za Twoje motywujące komentarze!
Dziękuję Malikowa! (przepraszam znów nie wiem jak odmienić) za Twoje komentarze , w których masz bardzo fajne pomysły!
Dziękuję Francesce Restó za Twoje cenne opinie na temat rozdziałów!
Dziękuję wszystkim Anonimom, którzy również pozostawiają po sobie miłe komentarze!
Dziękuję wszystkim czytelnikom bloga, z całego świata, którzy również czytają bloga, ale nie pozostawiają po sobie śladu!
Dziękuję wszystkim i każdemu z osobna!!!
TE AMO ! ♥♥♥