Rozdział 36

Tomas

Właśnie wchodzę do szpitala muszę wyjaśnić pewne sprawy z Violettą. Otworzyłem drzwi do jej sali i zobaczyłem puste łóżko... Czyżby wypisali już Violę ze szpitala? Nie to nie możliwe, przecież są tu jej rzeczy. Po chwili do sali weszła Violetta.

-O cześć Tomas!

-Cześć

-Długo czekasz?

-Nie przed chwilą przyszedłem. Gdzie byłaś?

-Poszłam trochę rozprostować nogi

-Aha, możemy porozmawiać?

-Tak jasne, chyba nawet wiem o czym...ja cię przepraszam nie powinnam

-Ale to nie tylko twoja wina

-Wszystko między nami ok?-zapytała

-Tak jasne, jesteśmy przyjaciółmi

-Tak przyjaciółmi...-powiedziała, a w jej głosie wyczułem smutek

-Violu co się stało?-zapytałem i usiadłem obok niej

-Bo ja po prostu...nie, nie ważne. Zapomnij o tym i najlepiej o mnie-powiedziała, a ja zobaczyłam, że łzy napływają jej do oczu

-Violetta, ja nigdy o tobie nie zapomnę, nie chciałbym, ani nie potrafiłbym tak żyć...

-Czy ty chcesz przez to powiedzieć, że...?

Ja nic nie odpowiedziałem tylko ją pocałowałem, a ona oddała pocałunek, później wyszeptałem jej do ucha ''Kocham cię''

-Violu czy zostaniesz moją dziewczyną?

-Tak

Francecsa

Po lekcjach postanowiliśmy przejść się gdzieś i porobić sobie trochę wspólnych zdjęć, zabraliśmy też Cami, bo ktoś musiał je zrobić:)

Oto i one:

 

Później poszliśmy na kolację, już bez Cami, a później Marco odprowadził mnie do domu.

Violetta

Nazajutrz...

______________________________

Co się stało nazajutrz?

Czy coś specjalnego wydarzyło się na kolacji Marescy?

Dzisiaj mało pytań -.-

Nie wiem czy jutro będzie rozdział, bo kończę o 14:25 :( Ale postaram się:)

Mam nadzieję, że podoba się fanom Marescy i Tomasetty♥♥♥

Komentujcie♥♥♥