Rozdział 14

Maxi

-Co się stało?
-Naty, ona zemdlała
-Co, gdzie?-Angie dopytywała z niedowierzaniem
-Tam chodźmy szybko

Angie

-Naty!!!-zaczęłam krzyczeć

-Niech ktoś zadzwoni po karetkę-powiedziałam, a po chwili Maxi wyjął telefon, który prawie mu wypadł z ręki

-Nic mi nie jest-powiedziała Naty, która właśnie się obudziła

-To całe szczęście, ale i tak poczekamy na karetkę

-Dobrze-powiedziała nieco oszołomiona

-Karetka zaraz przyjedzie-powiedział Maxi, który właśnie skończył rozmawiać przez telefon

-Dobrze, pomóżmy Naty wstać-powiedziałam
Po kilku minutach przyjechała karetka i zabrała Naty, jako że byłam dorosłą osobą musiałam jechać z nią.

León

-Fran, to co będzie z próbami?-zapytałem

-Może dzisiaj? Pasuje ci?

-Tak, jak najbardziej.

-To może za dwie godziny w sali muzycznej.

-Jasne-uśmiechnąłem się

-Ja muszę lecieć, do zobaczenia!!!-powiedziała i wyszła z Restó

Patrzyłem się za Fran kilka minut, aż ktoś do mnie się dosiadł.

-Cześć León-powiedział Andres (jak by coś, u mnie Andres jest mądry XD)

-León, León-zaczął krzyczeć

-Co się stało?-zapytałem

-Gapisz się w to samo miejsce i nie odpowiadasz

-Przepraszam

-Z kim rozmawiałeś?-zapytał

-Ja z Fran-odpowiedziałem

-Czy ty się nie zakochałeś?-spytał podejrzliwie

-Nie, co ty my tylko razem pracujemy i ten no-zacząłem się jąkać

-Widzę jak ci się oczy świecą jak o niej myślisz i o niej mówisz. Przyznaj się, a by na pewno się nie zakochałeś?-zapytał po raz drugi

-Masz mnie może tak...

-To jej to powiedz!

-Oszalałeś?

-Nie to nie zobaczysz stracisz ją jak Violę i Larę-powiedział i poszedł

Andres ma rację nie mogę jej stracić!

Violetta

-Już jesteśmy przed lodziarnią-uśmiechnęłam się do Tomasa

-Jakie chcesz lody?-zapytał

-Może truskawkowe- odpowiedziała

-Poproszę dwa lody truskawkowe- powiedział do sprzedawcy

-Proszę bardzo!

-Proszę to twój-powiedział dając mi mojego loda

-Może pójdziemy do parku-zaproponował

-Jasne chodźmy

Angie

Za kilka minut przyjechali rodzice Naty, więc mogłam już iść do domu. Szłam spacerkiem, aż w końcu stanęłam przed wielką, biła willą, postanowiłam, że otworzę swoim kluczem. Gdy weszłam do domu zobaczyłam Germana, który siedział w salonie.

-Cześć!-przywitałam się

-Cześć, gdzie jest Viola?-zapytał

-Poszła na lody-odpowiedziałam

-Pewnie z tym Tomasem-powiedział

-Tak, ale przecież go lubisz

-Niby tak, ale nie do końca

-Weź już przestań-powiedziałam i rzuciłam narzeczonego poduszką, oczywiście on mi oddał

Biliśmy się tak do czasu, aż do pokoju wszedł Ramallo, który poprosił Germana do gabinetu, więc postanowiłam że pójdę do swojego pokoju i poczytam jakąś książkę.

Tomas

-Może usiądziemy na ławce?-zaproponowałem

-Jasne, czemu nie-uśmiechnęła się

Rozmawialiśmy chwilę o Studiu i innych rzeczach, ale po chwili nasz twarze zaczęły się powoli do siebie zbliżać, a usta złączy się w piękny i romantyczny pocałunek. Ale nie był on taki jak poprzedni, był taki magiczny. Po kilkunastu sekundach rozłączyliśmy się, a Viola zaczęła się delikatnie uśmiechać.

-Wszystko w porządku?-zapytałem

-Nigdy nie było lepiej-odpowiedziała

-Będę musiał już iść-powiedziałem

-Ja też-dodała

-Odprowadzę cię, dobrze?-spytałem

-Oczywiście-uśmiechnęła się

Po kilkunastu minutach byliśmy pod domem Violi, pożegnaliśmy się i poszedłem do domu.

Francesca

-Zaczynamy próbę?-zapytałam

-Jasne-uśmiechnął się, zaczął grać na keyboardzie i zaczęliśmy śpiewać

Kiedy wyśpiewaliśmy ostatnie słowa piosenki zaczęliśmy patrzeć sobie głęboko w oczy i po chwili...

__________________________________________

Co się stało po chwili???

Jak udadzą się występy?

Co będzie z Naty?

Komentujcie!!!

Proszę piszcie pomysły na wątki!!!<3

Podoba Wam się włoska wersja ,,En mi mundo''???